آلومینیوم از فلزات پر مصرف در جوامع بشری به شمار می رود. از مهم ترین خصوصیات این فلز که آن را از فلزات دیگر متمایز می سازد، سبک بودن آن است.

از طرف دیگر انتقال حرارتی این فلز خوب و سریع می باشد. بر این اساس، ایده ی تولید ظروفی سبک و با انتقال حرارت سریع در تولیدکنندگان ظروف خانگی شکل گرفت و امروزه در بسیاری از آشپزخانه ها ممکن است ظروف آلومینیومی، بیشترین تعداد را به خود اختصاص دهند.

استفاده از ظروف آلومینیوم,راهنمای استفاده از ظروف آلومینیومی
از مهم ترین خصوصیات فلز آلومینیوم، آن را از فلزات دیگر متمایز می سازد، سبک بودن آن است

توصیه هایی برای به کارگیری بهتر ظروف آلومینیومی

1) تا حد امکان از ظروف آلومینیومی بدون پوشش برای پخت و یا نگهداری مواد غذایی استفاده نکنید. این پوشش ها (نظیر تفلون) از تماس سطح فلزی ظرف با ماده غذایی و ورود آلومینیوم به داخل ماده غذایی جلوگیری می کند.

2) پختن غذاهای اسیدی و یا قلیایی در این ظروف موجب تغییر رنگ و سیاه شدن این ظروف می شود. همچنین نگهداری آب و محلول‌های دارای املاح زیاد نیز این امر را موجب می شوند. این لایه تیره رنگ اگرچه بر کیفیت ماده غذایی تاثیری ندارد ولی ممکن است ورود فلز آلومینیوم را به مواد غذایی تسریع و تسهیل کند. امروزه اغلب افرادی که از این ظروف استفاده می کنند، لایه تیره مورد نظر در این ظروف را با ساییدن از بین می‌برند. برای برطرف کردن این لایه، غوطه‌ور کردن ظرف در محلول آب لیمو و یا سرکه نیز مفید خواهد بود.

تاثیرات ظروف آلومینیومی بر کیفیت غذاها

افرادی که از این ظروف استفاده می کنند پس از مدتی که ممکن است بر اساس نوع به‌کارگیری از چند هفته تا چند ماه به طول بینجامد، با تغییر رنگ و تیرگی درون این ظروف مواجه می‌شوند. دلیل عمده‌ی این حالت، جوشاندن آب درون این ظروف است که به طور معمول با ورود فلز آلومینیوم به داخل ماده غذایی و آب همراه است. از آنجا که هنوز دلیل و مستندات علمی مبنی بر نیاز بدن انسان به آلومینیوم گزارش نشده است، دریافت زیاده از حد آن با اختلالاتی همراه است که در ادامه به بحث در مورد آنها خواهیم پرداخت.

از طرف دیگر، حرارت دادن غذاهایی با ترکیب اسیدی نظیر آب برخی سبزی ها، آسیب دیواره این ظروف را به صورت ایجاد خوردگی ها و حفراتی ریز در فضای داخلی ظرف موجب می شود. این ترکیبات غذایی انحلال آلومینیوم را تسریع کرده و ورود آن را به داخل غذا افزایش می دهند. لذا توصیه می‌شود که هیچگاه از ظروف آلومینیومی برای حرارت دادن مواد غذایی اسیدی (که اغلب دارای مزه ترش می باشند) استفاده نشود.

یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی گفت:

ظروف فلزی، از زمان های بسیار دور به چرخه تهیه، پخت و مصرف مواد غذایی وارد شده اند. این ظروف به دلایل متعددی نظیر انتقال حرارت سریع و مقاومت بالاتر آنها در مقابل عواملی نظیر صدمه و ضربه ها از جایگاه ویژه ای در آشپزخانه ها برخوردار می باشند. لازم به ذکر است که انتقال حرارت سریع در این ظروف، به پخت سریعتر مواد غذایی منجر می شود.

توجه عمومی به ظروف فلزی ادامه یافت تا اینکه ظروفی با فن آوری جدید به بازار عرضه شدند که علاوه بر انتقال حرارتی مناسب، سبک و قابل استفاده برای پخت در وسایل جدیدی نظیر مایکروویو بودند. از طرف دیگر بررسی های علمی در خصوص تاثیرات ظروف مواد غذایی بر حفظ کیفیت غذا و سلامتی افراد جامعه افزایش یافت و این تحقیقات نشانگر آن بود که بیشتر ظروف فلزی می تواند بر کیفیت مواد غذایی تاثیراتی بر جای گذارند.

البته این امر در طی سالیان نه چندان دور به اثبات رسیده بود. به عنوان مثال در دوران گذشته در حین پخت غذاهایی نظیر آش و سوپ، یک تکه آهن را به یک تکه نخ وصل نموده و درون غذای در حال پخت قرار می دادند که بر اساس برخی شواهد این امر موجب افزایش ذخایر آهن در بدن افراد مصرف کننده آن ماده غذایی می شد. ولی امروزه رفتارهایی این چنین بر اساس یافته های علمی جدید پسندیده نیست.

به عنوان مثال دریافت مقادیر زیاده از حد آهن در افراد مسنی که دارای ذخایر کافی از آهن در بدن خویش می باشند، ممکن است به افزایش آسیب های اکسیداتیو در این افراد منجر شده و بیماری های قلبی- عروقی را در آنان موجب شود. علی رغم تمامی این موارد، شرکت های معتبر تولید کننده ظروف خانگی به طور دایم در تلاش هستند تا با جلب رضایت مشتریان از تولیدات خویش، تنوع محصولات را افزایش داده و از تکنیک هایی برای حفظ سلامتی مصرف کنندگان استفاده کنند.

درخواست وکیل ملکی با مشاوره رایگان
فروش آنلاین قطعات لوازم خانگی/ضمانت بازگشت

یکی از این تکنیک ها، به کارگیری تفلون به عنوان پوشش درونی ظروف فلزی است که علاوه بر دارا بودن خصوصیت نچسب بودن این ترکیب که در مواردی نظیر تهیه سرخ کردنی ها ارزشمند می شود، امکان تماس مواد غذایی با سطح فلزی ظرف را از بین می برد. البته در رابطه با ظروف تفلون توضیحات بیشتری ارائه خواهد شد. اکنون در سلسله مقالاتی به بحث بیشتر در رابطه با هر یک از انواع ظروف فلزی می پردازیم.

به کارگیری بهتر ظروف آلومینیومی,توصیه های استفاده از ظروف آلومینیوم
هر چه مدت زمان پخت غذا طولانی تر باشد، مقدار آلومینیوم وارد شده به آن بیشتر می شود

تاثیر آلومینیوم بر سلامتی انسان

همان طور که ذکر شد تا به امروز دلایلی مبنی بر نیاز بدن انسان به فلز آلومینیوم برای انجام فعالیت های روزمره متابولیکی گزارش نشده است و دریافت مقادیر زیاده از حد آن ممکن است برای بدن زیان آور باشد.

به عنوان مثال برخی از مطالعات درصدد بررسی تاثیر دریافت آلومینیوم در افزایش ابتلای به بیماری آلزایمر می باشند که البته هنوز این ارتباط به اثبات نرسیده است. در بیماری آلزایمر که از دست رفتن حافظه فرد برای فعالیت های روزمره می باشد، به نظر می رسد آسیب های اکسیداتیو یکی از عوامل موثر باشد. علاوه بر این، آلومینیوم ترکیب اصلی گروهی از داروها به نام آنتی اسیدهاست. این ترکیبات در زمان بروز علایم گوارشی که به دلیل افزایش اسید معده بروز می‌کنند، تجویز می شوند. لذا با توجه به نقش مهم و اساسی اسید معده در فرآیندهای هضم مواد غذایی، دریافت زیاده از حد آلومینیوم از طریق مواد غذایی پخته شده در ظروف آلومینیومی، می تواند به بروز علایم و اختلالات گوارشی و یا تشدید این علایم در افراد مستعد ابتلای به این بیماری ها منجر گردد.

در هنگام مسمومیت با آلومینیوم عملکرد سلول هایی به نام استئوبلاست (سلول‌هایی که در بازسازی و تشکیل توده استخوانی نقش دارند) دچار اختلال شده و موجب کاهش در فرآیند بازسازی و ترمیم استخوان می گردد که این امر ممکن است به پیدایش استئومالاسی منجر شود. البته تاکنون گزارشی از بروز علایم مسمومیت آلومینیومی در اثر مصرف مواد غذایی ارائه نشده است و این مسمومیت تنها در بیمارانی که دچار نارسایی مزمن کلیه بوده و دیالیز می شوند (به دلیل وسایل آلومینیومی که در فرآیند دیالیز به کار می رود) گزارش شده است. افرادی که هر روز از ظروف آلومینیومی بدون پوشش برای پخت و پز و نگهداری مواد غذایی استفاده می کنند، تقریبا 5/3 میلی گرم آلومینیوم در روز وارد بدن خود می کنند.

هر چه مدت زمان پخت ماده غذایی طولانی تر باشد، مقدار آلومینیوم وارد شده به آن بیشتر می شود. البته سازمان بهداشت جهانی تخمین زده است که بزرگسالان می توانند بیش از 50 میلی گرم آلومینیوم را در روز بدون هیچ ضرری دریافت کنند. زیرا بسیاری از داروهای معمول حاوی آلومینیوم هستند، مثلا یک عدد قرص آنتی اسید حاوی 50 میلی گرم و یک قرص آسپرین حاوی 20-10 میلی گرم آلومینیوم است.

منبع : shooroshirin.ir